Iako je uzrok multiple skleroze (MS) nepoznat, smatra se da su varijacije na desetine gena uključene u rizik od njenog razvijanja. U pitanju nije nasledna bolest, što znači da ukoliko roditelji boluju od MS, ne znači da će i dete. Naučnici misle da genetska predispozicija utiče na to da li će se kod nekoga razviti MS ili ne. Naime, neke osobe imaju određenu grupu gena koja bi značila da mogu da obole od MS, dok sa druge strane, ukoliko osoba poseduje određenu grupu gena, ne znači da će se MS nužno razviti.
Promene u genu HLA-DRB1 su najjači genetski faktori rizika za razvoj MS. Ostali faktori povezani sa povećanim rizikom od razvoja uključuju promene u genu IL7R i faktore okoline, kao što su izloženost Epštajn-Barovom virusu, nizak nivo vitamina D i pušenje.
Gen HLA-DRB1 pripada porodici gena koji se naziva kompleks humanog leukocitnog antigena (HLA). Kompleks HLA pomaže imunološkom sistemu da razlikuje sopstvene proteine u telu od proteina stvorenih od stranih „osvajača” (poput virusa i bakterija). Svaki HLA gen ima mnogo različitih normalnih varijacija, što omogućava imunološkom sistemu svake osobe da reaguje na širok spektar stranih proteina. Varijacije u nekoliko HLA gena povezane su sa povećanim rizikom od multiple skleroze, ali jedna određena varijanta HLA-DRB1 gena, nazvana HLA-DRB1*15:01, je najsnažnije povezan genetski faktor.
Gen IL7R pruža uputstva za stvaranje jednog dela dva različita proteina receptora: receptora za interleukin 7 (IL-7) i receptora za timusni stromalni limfopoetin (TSLP). Oba receptora ugrađena su u ćelijsku membranu imunih ćelija. Ovi receptori stimulišu signalne puteve koji indukuju rast i podelu (proliferaciju) i preživljavanje imunih ćelija. Genetska varijacija koja je uključena u multiplu sklerozu dovodi do stvaranja IL-7 receptora koji nije ugrađen u ćelijsku membranu, već se nalazi unutar ćelije. Nepoznato je da li ova varijacija utiče na TSLP receptor.
Budući da su geni HLA-DRB1 i IL-7R uključeni u imunološki sistem, promene u bilo kom od njih mogu biti povezane sa autoimunim odgovorom koji oštećuje mijelinski omotač i nervne ćelije i dovodi do znakova i simptoma multiple skleroze. Međutim, nejasno je koju ulogu varijacije bilo kog gena igraju u razvoju stanja.
Izvor: medlineplus.gov
