Autor: dr Steve Brison
Dvonedeljni kurs transkutane stimulacije kičmene moždine (TSC), odnosno neinvazivna metoda stimulacije kičmene moždine pomoću električnih impulsa, može da poboljša motoričku funkciju, disanje i kretanje kolena kod ljudi sa spinalnom mišićnom atrofijom tip 2 i 3, navodi studija.
„Potrebna su dalja proučavanja kako bi se razjasnili razlozi blagotvornih efekata električne stimulacije kičmene moždine na SMA“, napisali su istraživači u studiji „Neinvazivna stimulacija kičmene moždine za motornu rehabilitaciju pacijenata sa spinalnom mišićnom atrofijom koji su koristili medikamente“, a koja je objavljena u časopisu Biomedicines.
Ljudi sa SMA imaju nedovoljan nivo SMN proteina, što dovodi do gubitka motoričkih neurona, nervnih ćelija koje kontrolišu kretanje u kičmenoj moždini. Ovo uzrokuje simptome SMA kao što su slabost mišića i trošenje mišića.
Neinvazivna metoda pomoću elektroda (TSCS) postavljenih na kožu osoba koje imaju SMA, podrazumeva slanje malih električnih struja za stimulaciju kičmene moždine.
Istraživači u Rusiji postavili su sledeću hipotezu: „TSCS može da aktivira netaknute motoričke neurone i motoričke neurone koji su obnovljeni nakon lečenja lekovima specifičnim za SMA, što dovodi do sporijeg pada motoričke aktivnosti i razvoja motoričkih sposobnosti.“
Da bi testirao ovu hipotezu, tim je primenio TSCS na 37 pacijenata sa SMA, od kojih je 20 imalo SMA tip 2, a 17 SMA tip 3. Njih 30 je lečeno jednom vrstom leka, dok je šest lečeno drugom vrstom leka. Pacijenti sa SMA tipa 2 bili su znatno mlađi i imali su ozbiljniju motoričku i plućnu disfunkciju.
Pacijenti su bili podvrgnuti TSCS u kombinaciji sa fizikalnom terapijom. Elektrode su postavljene na kožu na različitim mestima duž kičmenog stuba i kukova. Fizikalna terapija TSCS trajala je oko jedan sat dnevno tokom šest dana u nedelji, ukupno oko 12 dana. Procene su izvršene jedan dan pre i dan posle lečenja u odsustvu TSCS, a zatim nakon TSCS.
Posle lečenja SMA terapijama, rezultati za motoričku funkciju gornjih ekstremiteta, procenjeni revidiranim modulom gornjih ekstremiteta (RULM), bili su značajno veći od nule i imali su tendenciju da budu viši među onima sa SMA tipom 3 nego tipom 2. RULM se sastoji od ukupno 20 stavki sa maksimalnom ocenom 37.
Motorička funkcija gornjih udova poboljšana je kod 19 učesnika
Posle TSCS terapije, motorička funkcija gornjih ekstremiteta poboljšala se kod 19 učesnika u oba podtipa SMA. Povećanje pronađeno u grupi SMA tipa 3 bilo je značajno.
Ukupna motorička funkcija je takođe poboljšana sa SMA terapijama, na što ukazuje skala HFMSE. Ukupni rezultati na ovoj skali kreću se od 0 do 66, a niži rezultati ukazuju na slabiju motoričku funkciju.
Promena HFMSE nakon tretmana bila je značajno veća od nule u grupi SMA tipa 3 i imala je tendenciju da bude veća od nule u grupi SMA tipa 2. Ove promene nisu se značajno razlikovale između dve grupe podtipa SMA. Nakon TSCS sesija, rezultati HFMSE za one sa SMA tipom 3 bili su značajno veći nego za SMA tip 2.
Posle tretmana, funkcija pluća se poboljšala u obe grupe za 3%, mereno forsiranim vitalnim kapacitetom (FVC), količinom vazduha koja se može prisilno izdahnuti iz pluća nakon dubokog udaha. Promene FVC bile su značajno veće od nule kod pacijenata sa SMA tipa 3 i imale su tendenciju da budu veće u grupi SMA tipa 2. Nakon TSCS rezultati FVC bili su značajno veći za SMA tipa 3 nego za pacijente tipa 2.
Opseg pokreta kolena značajno se poboljšao nakon SMA terapija u obe grupe, ali razlika između grupa nije bila značajna nakon TSCS. Na osnovu izveštaja trenera, odraslih učesnika i roditelja dece učesnika, 11 pacijenata tipa 2 i 10 tipa 3, stekli su motoričke sposobnosti posle TSCS kursa.
Testovi pacijenata sa sposobnošću sedenja poboljšali su se posle TSCS
Nakon TSCS terapije, rezultati RULM bili su značajno veći kod pacijenata koji su mogli da sede samostalno od onih koji to ne mogu, a rezultati HMFSE poboljšali su se samo kod osoba sa SMA koji ne mogu da sede samostalno. Promene u funkciji pluća primećene su samo kod pacijenata koji su mogli samostalno da sede. Opseg pokreta kolena je značajno poboljšan i kod jednih i kod drugih.
Nije pronađena veza između godina starosti, trajanja bolesti i razlika u ishodima TSCS
Pronađena je slaba negativna korelacija između trajanja lečenja SMA i promena u rezultatima RULM i FVC posle terapije TSCS u grupi SMA tipa 2. Ostali ishodi TSCS nisu bili u korelaciji sa trajanjem lečenja.
Istraživači su primetili da kontrolna grupa koja koristi lažni tretman nije uključena u studiju, jer „samo dve nedelje fizikalne terapije ne bi poboljšale motoričku funkciju kod pacijenata sa SMA.“
„Dvonedeljni kurs stimulacije u kombinaciji sa fizikalnom terapijom kod pacijenata koji su uzimali različite lekove, rezultirao je značajnim povećanjem motoričke funkcije, poboljšanom respiratornom funkcijom i smanjenom kontrakturom kod učesnika SMA tipa 2 i tipa 3 u ovoj grupi“, zaključili su istraživači.
Napomenuto je da su potrebne dalje studije kako bi se razjasnili razlozi blagotvornih efekata električne stimulacije kičmene moždine na pacijente sa SMA.
Izvor: Noninvasive spinal cord stimulation may help SMA motor function (smanewstoday.com)